Work-life balance to obowiązek pracodawcy

Spis treści

Aktualne wyzwanie dla pracodawców i działów HR to work-life balance! Wyzwanie związane z zachowaniem równowagi pomiędzy sferami życia, zostało zauważone przez Ustawodawcę, a za nami pierwsze nowelizacje Kodeksu pracy. Czego dotyczy dyrektywa work-life balance i jakie zmiany zostały wdrożone? Przygotowaliśmy podsumowanie, dzięki któremu będziesz na bieżąco.

Czym jest work-life balance?

Najprościej mówiąc, termin work-life balance oznacza równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. To stan, w którym pracownik ma kontrolę nad swoimi obowiązkami oraz potrzebami i działa w zgodzie ze swoimi wartościami i celami. System pracy oparty o work-life balance poprawia kondycję psychiczną pracownika, motywuje do rozwoju zawodowego oraz wpływa na poziom zadowolenia z wykonywanych obowiązków. Przekłada się też bezpośrednio na jakość pracy – większe zaangażowanie, wzrost produktywności i osiąganie lepszych wyników. Z badań Instytut Gallupa wynika, że na całym świecie tylko 21% pracowników jest zaangażowanych w swoją pracę, a 33% cieszy się dobrym samopoczuciem. Związek między dobrostanem, a zaangażowaniem jest więc widoczny gołym okiem!

Zapewnienie pracownikom lepszej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym jest od wielu lat celem polityki Unii Europejskiej, ponieważ ma to kluczowe znaczenie w zapewnieniu wszystkim zrównoważonej pracy. Rok 2023 jest czasem poważnych zmian w polskim Kodeksie pracy. Oprócz niedawnej nowelizacji przepisów w zakresie pracy zdalnej, od kwietnia obowiązują regulacje wdrażające dwie unijne dyrektywy dotyczące tzw. work-life balance – dyrektywę w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej i tzw. dyrektywę rodzicielską. Wsparcie pracownika w równoważeniu pracy i życia prywatnego wcześniej było wyzwaniem, dziś jest… obowiązkiem pracodawcy.

Dyrektywa rodzicielska reguluje kwestię indywidualnych praw związanych z urlopem ojcowskim, rodzicielskim i opiekuńczym oraz elastyczną organizację pracy dla pracowników będących rodzicami i opiekunami. Jej celem jest zachęcenie do równowagi w dzieleniu się obowiązkami opiekuńczymi pomiędzy kobietami i mężczyznami.

Wprowadzone zmiany dotyczą m.in.:

  • Uniezależnienia prawa do urlopu rodzicielskiego od pozostawania matki dziecka w zatrudnieniu (ubezpieczeniu) w dniu porodu (tj. ojciec dziecka będzie mógł skorzystać z urlopu rodzicielskiego mimo, że matka dziecka w dniu porodu nie pozostawała w stosunku pracy/w ubezpieczeniu chorobowym),
  • Wprowadzenia w ramach wymiaru urlopu rodzicielskiego nieprzenoszalnej części tego urlopu w wymiarze do 9 tygodni dla każdego z rodziców,
  • Ustalenia wysokości zasiłku macierzyńskiego za cały okres urlopu rodzicielskiego na poziomie 70 proc. podstawy wymiaru zasiłku
  • Wprowadzenia bezpłatnego urlopu opiekuńczego – w wymiarze 5 dni w roku kalendarzowym – w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia osobie będącej krewnym (syn, córka, matka, ojciec lub małżonek) lub pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym, która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych, bez zachowania prawa do wynagrodzenia za czas tego urlopu;
  • Wprowadzenia zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej – w wymiarze 2 dni albo 16 godzin w roku kalendarzowym – w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli niezbędna jest natychmiastowa obecność pracownika, z zachowaniem za czas tego zwolnienia prawa do połowy wynagrodzenia (obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy).

Dyrektywa ma być odpowiedzią na wyzwania pojawiające się na rynku pracy w związku ze zmianami demograficznymi, cyfryzacją i nowymi formami zatrudnienia. Wprowadza nowe prawa minimalne oraz nowe przepisy o tym, jakie informacje o warunkach pracy należy podać pracownikom.

Najważniejsze zmiany:

  • Zapewnienie pracownikowi, który wykonywał pracę przez co najmniej 6 miesięcy, prawa do wystąpienia (raz w roku kalendarzowym) o zmianę rodzaju umowy o pracę na umowę o pracę na czas nieokreślony lub o bardziej przewidywalne i bezpieczne warunki pracy oraz otrzymania pisemnej odpowiedzi na ten wniosek z uzasadnieniem w terminie 1 miesiąca od otrzymania wniosku,
  • Rozszerzenie zakresu informacji o warunkach zatrudnienia pracownika np. o szkoleniach zapewnianych przez pracodawcę czy długość płatnego urlopu przysługującego pracownikowi,
  • Przyznanie pracownikowi prawa do nieodpłatnego szkolenia niezbędnego do wykonywania określonego rodzaju pracy lub na określonym stanowisku,
  • Zapewnienie prawa pracownika do równoległego zatrudnienia – wprowadzenie zakazu zabraniania pracownikowi jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy z innym pracodawcą.

Work-life balance wyraźnie zyskuje na znaczeniu nie tylko dla pracowników, ale również dla pracodawców – coraz częściej przekonują się, że zapewnienie pracownikom wsparcia w dążeniu do równowagi między pracą a życiem zawodowym, staje się niezbędne. Nie chodzi tu tylko o wzniosłe terminy mające odpowiedzieć na potrzeby rynku pracy – dbanie o work-life balance realnie przekłada się na wyniki organizacji. Pracownicy, którzy czują wsparcie firmy są bardziej zmotywowani, pracują bardziej efektywnie, a przedsiębiorstwo zmniejsza wskaźniki absencji i rotacji oraz przeciwdziała destrukcyjnym skutkom wypalenia zawodowego. Work-life balance to nie tylko modne i ładnie brzmiące hasło, ale coś, co w realny sposób przekłada się na działanie firmy i pozwala oszczędzić mnóstwo kosztów – od tych finansowych, aż po społeczne.

Chętnie pomożemy w zachowaniu równowagi między pracą a życiem osobistym Twoim pracownikom. Sprawdź, jak działa Stepapp w formie benefitu pracowniczego.

Źródła: 

  1. Serwis Rzeczypospolitej Polskiej, https://www.gov.pl/web/rodzina/dyrektywa-rodzicielska-i-work-life-balance-prezydent-podpisal-nowelizacje-kodeksu-pracy
  2. Instytut Gallupa, State of the Global Workplace: 2022 Report, https://www.gallup.com/workplace/349484/state-of-the-global-workplace.aspx#ite-393218

Zamów sprzątanie