Pålsson zauważyła, że wiele prac domowych było wykonywanych nielegalnie lub na czarno, co obciążało pracujące rodziny i jednocześnie nie pomagało w walce z bezrobociem. Kobiety zajmujące wysokie pozycje przechodziły na „chorobowe”, bo nie mogły wypracować skutecznego work-life balance, a z drugiej strony, osoby z niższego szczebla nie mogły znaleźć legalnego zatrudnienia w usługach lub były wykorzystywane na pozycjach typu Au Pair, pracując za marne grosze na czarno. Jej propozycja ulgi podatkowej miała na celu legalizację i opłacalność tych usług, co miało stworzyć nowe miejsca pracy i poprawić stan finansów publicznych – w rezultacie miały powstać duże firmy, które zwrócą inwestycję w podatkach przez najbliższe lata.